«Μια ποικιλία παρακαλώ», η νέα
ποιητική συλλογής της Μαργαρίτας Γριμάνη, εκδόσεων Έμβρυο, όπου διαβάζοντας τον
τίτλο αισθάνεσαι ν’ ανοίγουν τα πορτόφυλλα της καρδιά σου σε χαρούμενες,
γαλήνιες στιγμές, ίσως με μια ευχάριστη παρέα, κοντά στην ακροθαλασσιά ή στις
βουνοκορφές με τα έλατα και τα πεύκα, παραγγέλνοντας μια «ποικιλία παρακαλώ». Η
προσδοκία έντονη, το κέφι αμείωτο, η προσμονή των εδεσμάτων έκδηλη. Η νέα
συλλογή της κ. Μαργαρίτας Γριμάνη περιλαμβάνει ποιήματα σε μορφή χαϊκού,
χωρισμένα σε 7 ενότητες. Ο χωρισμός αυτός δεν είναι τυχαίος καθώς η δημιουργός
εκθειάζει και παρουσιάζει τις ανάγκες, επιθυμίες, συναισθήματα του δικού της
πηγαίου, ιδεατού κόσμου.
«Της Άνδρου» η πρώτη ενότητα και
είναι εμφανής η αγάπη της ποιήτριας για τις Κυκλάδες και κυρίως της νήσου
Άνδρου. Σε ένα χαϊκού της η ποιήτρια αναφέρει «Ήθελα να δω της Γριάς το πήδημα
ηλιοστόλιστο» κι αυτή η κρυφή - φανερή επιθυμία, θεωρώ ότι πραγματοποιήθηκε,
καθώς αντιλήφθηκα, μέσω των αναρτήσεών της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, το
θάμπος αυτής της ομορφιάς.
«Μιας τυχαίας εβδομάδα» η δεύτερη
ενότητα, όπου μέσα από αυτήν ζούμε όλοι τις εβδομαδιαίες ενασχολήσεις μας, που
δεν διαφέρουν μεταξύ τους. Από την Δευτέρα μέχρι και την Κυριακή, οι
ενασχολήσεις μας αυτές, απασχολούν τις σκέψεις και την ενεργητικότητά μας, σ’
έναν αέναο διαρκή κύκλο επτά ημερών και μετά πάλι από την αρχή.
Δεν εννοείται φυσικά χαϊκού, που
να μην αναφέρεται στην φύση και στις εποχές του χρόνου, μιας και αυτός ήταν ο
κυρίως σκοπός του, αρχής γενομένης της δημιουργίας του. Η τρίτη και τη τέταρτη
ενότητα φέρουν τους τίτλους «των 12 μηνών» και «της φύσης». Η τρίτης συλλογή της ποιήτριας παραπέμπει σε ήθη και
έθιμα της λαογραφίας μας, με πρωταγωνιστή τον άνθρωπο και τον αγώνα επιβίωσής του
μέσα στον χρόνο, με τις κατάλληλες ασφαλώς προετοιμασίες του, από αρχαιοτάτων
χρόνων μέχρι τη σημερινή εποχή μας.
Στην τέταρτη ενότητα νιώθουμε τη
σπουδαιότητα και ωραιότητα της φύσης στη ζωή του ανθρώπου. Σε έναν ξερό
βασιλικό που εξακολουθεί να ευωδιάζει, τη γλυκιά θαλπωρή του ήλιου, το
αργοπάλεμα της θάλασσας, τον δροσερό μαΐστρο του καλοκαιριού, τις ολάνθιστες
κερασιές, τα σταφυλότσαμπα που απλώνονται στον κήπο, τις πυρόξανθες αμμουδιές
του Ιουνίου, τις μυρωδιές των ανθισμένων λουλουδιών, το ολόγιομο φεγγάρι και τα
πεφταστέρια, τα πρωτοβρόχια, το λυσσομανέο άνεμο, τα χιόνια, το δάκρυ της
βροχής. Αλλά κι αυτόν τον έρωτα που οργιάζει μέσα στην φύση, όταν ο τολμηρός
νέος προσφέρει στην κυρά της καρδιάς του τριαντάφυλλο Baccara.
Οι επόμενες τρεις ενότητες έχουν
τους τίτλους «Των συναισθημάτων», «Της σιγουριάς», «Της απορίας». Συναισθήματα
κατακλύζουν κάθε άνθρωπο, καθώς «χάνεται» σ’ ένα βλέμμα, σε μια σκληρή θωριά, σε
μάτια που στάζουν, σε ψέματα που
ειπώθηκαν, στην αναζήτηση της ερωτικής πρόκλησης, στην ερωτική προσμονή, σε μια
γνωριμία που σφραγίζει τη μοίρα των νέων, στο καρδιοχτύπι της καρδιάς και πώς
να το τιθασεύσεις; Ακόμη και σ’ αυτήν την ενότητα ο έρωτας προβάλλεται σε όλη
τη μεγαλοπρέπειά του, «Ροδοπέταλα θα στρώσω στο διάβα σου, αν έρθεις ΕΣΥ». Στο
πέρασμα του χρόνου, στο διάβα της ζωής, όπου η ψυχή μεστώνεται και ωριμάζει, ο
άνθρωπος γίνεται πιο έμπειρος, πιο βέβαιος και σίγουρος για όσα συμβαίνουν για
αυτόν, από αυτόν, μέσω αυτού. Μια φιλοσοφική και στοχαστική διάθεση κατακλύζει
την ύπαρξη της ποιήτριας, όπου διατυμπανίζει την σιγουριά της σε όλα τα
κοινωνικά και πολιτικά τεκμαινόμενα. Οι ληστές είναι θρασείς, πέτρινα χρόνια
επταετίας έχουν στηλιτεύσει την πατρίδα μας, οι ντοπολαλιές από άκρη σε άκρη
δείγμα της ελληνικής ύπαρξης, ο σκοπός των εμπρησμών, τα κατά συνθήκη ψέματα
των πολιτικών, οι τηλεφωνικές υποκλοπές. Ακόμη, της απείρου κάλλους Καρυάτιδες,
που καθώς κοσμούν τον Παρθενώνα, με λύπη συνειδητοποιείς την μαρτυρική πορεία, τον αιματηρό αγώνα της Ελλάδας από
αρχαιοτάτων μέχρι και νεότερων χρόνων.
Και η συλλογή κλείνει με τα
χαϊκού «Της απορίας». Δεν εννοείται ανθρώπινος νους χωρίς να εκφράζει τις
απορίες του και να προσπαθεί να αναζητεί έστω κάποιες λύσεις ή αλλαγή πορείας
σε δυσκολίες που πρέπει να αντιμετωπίσει, λαμβάνοντας αποφάσεις. «Τρελή
γυναίκα, πού πας σαν μεθυσμένη, τι σε φοβίζει;» Ενδεχομένως η ποιήτρια θέλει να
αναστηλώσει την γυναικεία ύπαρξη, να την προβληματίσει, να κατανοήσει τη δύναμη
που κρύβει μέσα της και να την ανορθώσει -
ωθήσει το ανάστημά της στην κοινωνία που υπάρχει και επιβιώνει.
Εν κατακλείδι, μέσω της ποίησής της η δημιουργός πλησιάζει τον άνθρωπο, αγγίζει τα πάθη του, τις ανάγκες του, τον τρόπο ζωής του και τον ωθεί σε μια προσωπική τόλμη των ενεργειών και αποφάσεών του. Με υπόβαθρο ανθρωποκεντρικό, στοχαστικό, συναισθηματικό, φιλοσοφικό και με παραστατικές εικόνες κι εκφραστικά μέσα, με λόγο διεισδυτικό και φιλοσοφική σκέψη, η ποιήτρια καταφέρνει να μας προσεγγίσει και να συνταυτιστούμε με τις δικές της συναισθηματικές ενέργειες, απορίες, ακόμη να συνειδητοποιήσουμε το πόσο η σιγουριά αποτελεί και πανανθρώπινη, στο τέλος, σιγουριά όλων μας. Σίγουρα η θέση της κ. Γριμάνη έναντι του ανθρώπου αποτελεί ένα όχημα νοηματοδότησης και πρόσκλησης πρόκλησης στον εσωτερικό αθέατο κόσμο μας. Ο εσωτερικός της διάλογος μετασχηματίζεται σε υπαρξιακούς προβληματισμούς στην ποικιλομορφία του χρόνου και της φύσης, που πυροδοτούν την αναμέτρηση με τις συμβάσεις της καθημερινότητας, είτε αυτό αφορά τις ανθρώπινες σχέσεις, είτε τη ρεαλιστική απεικόνιση κοινωνικών και υπαρξιακών ζητημάτων. Η ποιήτρια κ. Μαργαρίτα Γριμάνη, ως άξια τεχνίτρια του λόγου, ταυτίζεται με τη βούληση της ζωής και επενδύει με τρυφερότητα κι ευγένεια σε μια «Ποικιλία παρακαλώ», εκπλήττοντάς μας ευχάριστα και προκαλώντας τις ιοβόλες ματιές μας για μια "ποικιλία" αναστοχασμού, ενσυναίσθησης και ανάγκης αυτοβελτίωσης στις κοινωνικές συμβάσεις - προεκτάσεις της ζωής μας.
Μια ποικιλία παρακαλώ
Ποιήματα σε μορφή χαϊκού
Συγγραφέας: Μαργαρίτα Γριμάνη
Εκδόσεις : Έμβρυο
ISBN : 978-618-5252-43-4
Έτος έκδοσης: 2022
Διαθεσιμότητα: Κυκλοφορεί
Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο
Σχήμα: 16x12
Σελίδες: 54
Περιεχόμενο
Έσπασ’ η γλάστρα
ξερός ο βασιλικός
ευωδιάζει.
*
Οι αχτίνες του
είναι γλυκιά θαλπωρή,
ήλιος βασιλιάς.
*
Θάλασσα γκρίζα
συννεφιασμένης μέρας
αργοπάλλεται.
*
Της μαύρης λίμνης
το παγωμένο νερό
ήτανε γλυφό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου