ΔΥΟ Μ ΣΤΟΥΣ ΙΣΚΙΟΥΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ των Μαριάνθη Πλειώνη και Μαριάνθη Παπάδη

«Δύο Μ στους ίσκιους της αγάπης» ο τίτλος του συλλογικού , συγγραφικού έργου των Μαριάνθη Πλειώνη και Μαριάνθη Παπάδη , των εκδόσεων 24 γράμματα. Και πώς να μην είναι δύο Μ από την στιγμή που οι δύο αυτές λογοτέχνιδες ένωσαν τις δυνάμεις τους σε μια αγαστή συνεργασία με ένα εξίσου εξαιρετικό αποτέλεσμα; Λες και η μία συμπλήρωνε την άλλη. Γλυκό κεράσι η μία Μαριάνθη , παγωτό βανίλια  η άλλη Μαριάνθη. Δύο Μ λοιπόν , ένα εντυπωσιακό και δυναμικό δίδυμο που έχουν να μας αφηγηθούν για την αγάπη και τους ίσκιους της.

Η αγάπη είναι ένα καθαρό συναίσθημα αφοσίωσης , σεβασμού , ειλικρίνειας, φροντίδας και γιατί όχι… σιγουριάς και ασφάλειας. Η αγάπη όμως έχει πολλές εκφάνσεις. Υπάρχει η αγάπη για τα παιδιά, για τους γονείς, τους συντρόφους, την πατρίδα , τον Θεό κ.λ.π. . Πρόκειται για ένα ευγενές και δυνατό συναίσθημα που θέλει όμως φροντίδα και καλλιέργεια όπως ένα λουλούδι. Από την άλλη ο ίσκιος έχει να κάνει με έναν χώρο που δεν τον διαπερνά εύκολα το φως του ήλιου, που μας προσφέρει δροσιά κυρίως το καλοκαίρι που τον έχουμε ανάγκη, μπορεί όμως και να είναι το σκοτεινό είδωλο του ανθρώπου που σχηματίζεται σε μια επιφάνεια όταν πέφτει πάνω του ο ήλιος. Κατά μία άλλη εκδοχή σχετίζεται και με μορφές σκοτεινές , σκιές που μπορεί να δει κάποιος γύρω του. Όπως και να είναι αντιλαμβάνομαι δύο αντίθετες ενέργειες. Την αγάπη και τον ίσκιο της. Και αυτό ακριβώς συμβαίνει σε αυτή τη συλλογή που αποτελείται από 14 αυτοτελή διηγήματα χωρισμένα σε επτά (7) ενότητες.

 Ιστορίες αγάπης ,αναμνήσεων, ξεχασμένων παθών, ανομολόγητων σκέψεων. Ιστορίες που εξελίσσονται άλλες σε μια πιο περασμένη εποχή όπου το στοιχείο της παράδοσης είναι έντονο και άλλες στη σύγχρονη, σε ένα συγγραφικό κρεσέντο που σε κάνει να ονειρεύεσαι και να ζεις την κάθε ιστορία σα να είσαι εσύ ο ήρωας. Οι πολλαπλές και παραστατικές  εικόνες, οι περιγραφές γεμάτες λυρισμό και με μια γραφή καλοδουλεμένη, τα συναισθήματα που ξεχειλίζουν από κάθε παράγραφο σε κάνουν να μη θέλεις να το αφήσεις από τα χέρια σου. Οι ήρωες άντρες και γυναίκες αγαπούν, ζηλεύουν, προδίδουν, κρύβουν αληθινά συναισθήματα και τα αποθηκεύουν στα βάθη του υποσυνείδητού τους έτοιμα να ξεπηδήσουν ορμώμενα από ένα άρωμα, τοπίο, λέξη, πρόσωπο. Τα κατάλληλα κοσμητικά επίθετα τονίζουν τα ουσιαστικά κάνοντας το λόγο χειμαρρώδη και παρασύροντάς μας  σε ένα ταξίδι σε όλα τα μέρη της Ελλάδας. Δε λείπει και το ποιητικό στοιχείο καθώς σε κάθε διήγημα υπάρχει και το αντίστοιχο χαϊκού που σε προκαλεί να το κατανοήσεις και σου δίνει μια πρόγευση για αυτό που θα διαβάσεις. Το μελαγχολικό στοιχείο υπάρχει σε πολλά διηγήματα καθώς ο κάθε ήρωας έρχεται αντιμέτωπος με τις επιλογές της ζωής του, το βάρος μιας αγάπης προδομένης, μετανιωμένης , θυσιασμένης. Το βασικό συμπέρασμα είναι ότι η αγάπη όσο κι αν μας πονά ανάλογα βέβαια τις επιλογές , ο κάθε άνθρωπος θα την αναζητά έστω και μέσα στις σκιές της. Δε θα μπορεί να την ξεχάσει ποτέ. Ακόμα και τότε που θα έρθει η ώρα του θανάτου του σα να περιμένει την εξομολόγησή του και τη λύτρωσή του από αυτό που εγκατέλειψε ή που το έκφρασε με λάθος τρόπο, χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσής του. 

Εν τούτοις όμως ο επίλογος έχει μια αισιόδοξη χροιά, γεμάτη ελπίδα «Θα σε λατρεύω σε όλη μου τη ζωή» της τραγουδά ο Κωστάκης κι αυτή η πρόταση αποκαλύπτει αυτό που είναι πραγματικά η αγάπη, αυτό που κάθε άνθρωπος επιζητά μέχρι το τέλος της ζωής του. Ένα χάδι, ένα γλυκό λόγο, μια αγκαλιά, μια ρόδινη αγάπη, άδολη και μοναδική που καθρεφτίζεται στο βάθος των ματιών. Η συγγραφέας Jojo Moyes σε μια συνέντευξή της είχε πει ότι : ««Η Αγάπη είναι κίνητρο για όλες τις μεγάλες ιστορίες» . Κι αυτό ακριβώς συμβαίνει με αυτό το σύγχρονο λογοτεχνικό δίδυμο των δύο εξαιρετικών συγγραφέων. Η αγάπη είτε με ίσκιο είτε χωρίς υπήρξε, υπάρχει και θα υπάρχει η κινητήριος δύναμη για έκφραση συναισθημάτων προσωπικών και   κοινωνικών καταστάσεων, ανθρωπιστικών κρίσεων που όσα χρόνια κι αν περάσουν δε θα χάσει ποτέ την αξία της και το άρωμά της. Αν με ρώταγαν ποιο ήταν το διήγημα που με συγκίνησε περισσότερο θα τους έλεγα όλα. Διότι το καθένα έχει το δικό του κέρασμα με ελληνικό παραδοσιακό καφέ, γλυκό κεράσι και παγωτό βανίλια. Ήρωες με ανθρώπινα πάθη και αδυναμίες, με κατανόηση των συναισθημάτων τους και των επιλογών τους, ήρωες που μπορεί να είμαι εγώ, εσύ , ο καθένας μας.

Εύχομαι από καρδιάς καλοτάξιδο!

©Νίκη Σκουτέρη Εκπαιδευτικός Msc, Λογοτέχνιδα, 21/08/2021