Ως λαογραφία ορίζεται εκείνη η επιστήμη που ασχολείται με
όλες τις εκφάνσεις του λαϊκού πολιτισμού. Εξετάζει, καταγράφει
και ταξινομεί όλα όσα ένας λαός κατά παράδοση λέγει, ενεργεί και πράττει σε
συλλογικό επίπεδο ψυχικής και κοινωνικής ζωής του λαού σε τοπικό ή εθνικό επίπεδο
και συνεπώς ποικίλει. Κατηγορίες, τις οποίες θα μπορούσε κανείς να διακρίνει ως
αντικείμενο έρευνας της λαογραφικής επιστήμης στον πνευματικό βίο αποτελούν και
τα παραμύθια. (Πληροφορίες από Bικιπαίδεια)
Για να τα μελετήσει όμως ως μέθοδο χρησιμοποιεί μικρές
ομάδες ανθρώπων, τις εξετάζει στο φυσικό
τους περιβάλλον. Οι λαογραφικές αφηγήσεις είναι λεπτομερειακές διότι από εκεί
αντιλαμβανόμαστε την τοπική ιστορία αλλά κι ερμηνευτικές διότι έτσι κατανοούμε
την συμπεριφορά μιας κοινωνίας κυρίως σε τοπικό επίπεδο.
Για να καταγραφεί
στην περίπτωσή μας ένα παραμύθι ο λαογράφος οφείλει να αναζητήσει ένα
τοπικό ή και ξεχασμένο παραμύθι, να το καταγράψει με οπτικοακουστικό υλικό και
με ημερολογιακές καταχωρήσεις. Φυσικά πρέπει να αναζητηθούν οι πηγές και οι
παλαιότερες αναφορές σε ένα συγκεκριμένο παραμύθι που αναζητά ο λαογράφος με
ευρήματα από το παρελθόν ώστε να ταξινομηθούν σε συλλογές και οπτικοακουστικού
υλικού που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μαρτυρία.
Η αναφορά αυτή στην λαογραφική επιστήμη, στην τεχνική της και
στη μεθοδολογία της κρίνω ότι είναι απαραίτητη διότι μόνο έτσι θα μπορέσουμε να
κατανοήσουμε καλύτερα τις εξελίξεις και
τα γεγονότα που σηματοδοτούν το μυθιστόρημα «Μακαρόνια με … μακαρόνια» του
λαογράφου, εκπαιδευτικού και συγγραφέα Βασίλη Γεργατσούλη των εκδόσεων 24
γράμματα. Στο μυθιστόρημα κυριαρχεί
έντονα το χιούμορ και η ανάγνωση κυλά φυσικά και αβίαστα με έντονη την περιέργεια
για την εξέλιξη της υπόθεσης.
Η ιστορία ξεκινά με έναν λαογράφο που πηγαίνει σε ένα χωριό
για να καταγράψει παραμύθια από μια αγράμματη ηλικιωμένη αφηγήτρια που η ίδια όμως
θεωρεί τον εαυτό της πιο έξυπνη από τον επιστήμονα. Άθελά της και λόγω της απλότητάς
της θα σύρει τον λαογράφο σε κωμικοτραγικές περιπέτειες προσπαθώντας να
υπερασπιστεί όρκους προς τον σύζυγό της και τα παραμύθια που η γιαγιά της την
μύησε σε αυτά. Ο κ. Γεργατσούλης μας προβληματίζει ευχάριστα και μας κάνει να
γελάσουμε στο βιβλίο του, περνώντας ευχάριστα τον χρόνο ανάγνωσής μας. Η ηρωίδα , η κ. Μελπομένη είναι μια χωριάτισσα πολυλογού, όπως την
αποκαλούν οι συντοπίτες της. Πεισματάρα, ισχυρογνώμων, απρόβλεπτη, εύστροφη, σταράτη
στο λόγο της, ευτυχισμένη από τη ζωή της, περήφανη και αγράμματη κατορθώνει να
διδάξει τους δύο λαογράφους ότι ένα λαϊκό παραμύθι αποτελείται από «μακαρόνια
με …μακαρόνια». Ο κ. Γεργατσούλης μας εισάγει
στον τόπο και τον χρόνο αλλά και στον χαρακτήρα των ανθρώπων. Η γραφή του
χαρακτηρίζεται από ρεαλισμό ενώ έντονη είναι και η ηθικότητα των ηρώων του. Ο
συγγραφέας χειρίζεται την εξέλιξη της ιστορίας με δεξιοτεχνία λόγω και των γνώσεών του. Παραστατικές εικόνες
, εκφραστικά μέσα , αποφθεγματικό ύφος, λαογραφικά στοιχεία , κωμικές
καταστάσεις ολοκληρώνουν το εξαιρετικό αυτό μυθιστόρημα.
Ένα βιβλίο που αξίζει να βρίσκεται σε κάθε σπίτι και μόνο
ευχάριστες εντυπώσεις και χαμόγελα θα προσφέρει. Σημαντικό είναι να αναφέρω ότι το μυθιστόρημα βραβεύτηκε στον 34ο Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της Π.Ε.Λ.
Εύχομαι να αγαπηθεί και να ταξιδέψει παντού!
©Νίκη Σκουτέρη Εκπαιδευτικός MSc , Λογοτέχνιδα, 19/08/2021

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου