ΔΥΣΕΡΜΗΝΕΥΤΟ ΚΕΝΟ

 

                                                                 Θέριεψε η θάλασσα

στην ευτυχία της ζωής μου θέλει να τσουγκρίσει,

ανέμη στα χέρια μιας γραίας

που με τα σοφά της μάτια ζυγίζει διαδρομές.

Ο ήχος του ανέμου σφυρίζει σιμά μου

αφήνοντας στις ανοιχτές παλάμες λόγια και υποσχέσεις.

Ημέρεψε η θάλασσα  σκύβω να την χαϊδέψω,

υγρή και παγωμένη  γνέφει να κοιτάξω στα βαθιά ,

καθρέφτισμα η υφή της, σκοτάδι ο βυθός της.

Η γραία γνέθει το μαλλί  τα μάτια της με γδύνουν

μαντεύει ποιο κλειδί έχω στην καρδιά μου

και ποιο κλειδί φυλάω στην τσέπη .

 Μυστικά σινιάλα με το φως της σελήνης ανταλλάσσει.

 Το κλειδί καρφώνει την καρδιά μου,

Κόκκινο αίμα  βάφει το μαλλί

σημάδι της μοίρας, υπόκλιση στο θάμα

στη γέννα της λύτρωσης, στην αντάρα του λυκόφωτος.

Εκεί που δεν μπορώ να φτάσω!

©Νίκη Σκουτέρη, 16/07/21