Τι άδικο έστερξε με μιας
Κύπρος πολύτιμο νησί
της προδοσίας αιματοβαμμένο
στενάζεις τόσο και πονάς.
Σε ζύγισαν, σε κοίταξαν
σε ήπιαν στο ποτήρι τους.
Σε χλεύασαν , ειρωνεύτηκαν
σε τσούγκρισαν στην στερνή σου.
Ο χρόνος αδυσώπητος
μετρά τις συγκινήσεις
κι ο λέων ωρυόμενος
σε ερήμο πλανάται
ζυγίζοντας, προσμένοντας
το πότε θα χτυπήσει.
Περήφανη αρχόντισσα
μάζεψε τον καημό σου
σήκωσε χέρια της οργής
το κρίμα πάνωθέ τους.
Άκουσε τον φόβο πως χτυπά
στο στέρνο τους κυρά μου
οργή και τόση καταλαλιά
στον θάνατό τους επάνω.
Σε έφτυσαν , σε έγδυσαν
σε ντρόπιασαν καλή μου
όμως περήφανη εσύ
τους δείχνεις την οργή σου
και προσδοκάς περίτρανα
την όποια δικαίωσή σου!
Πνευματικά δικαιώματα©2020
Νίκη Σκουτέρη

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου