ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ - ΕΓΚΛΕΙΣΤΑ ΧΑΪΚΟΥ

Ξαφνικά υπήρξε μια ανατροπή της τάξης των πραγμάτων. Σα να ζούσαμε όλοι επί γης σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Κάποιος ιός που μεταδίδεται ταχύτατα και που στο τέλος σε στέλνει στο νοσοκομείο κι από εκεί σε κάποιο άλλο ταξίδι χωρίς επιστροφή. Γεμίσαμε θλίψη, φόβο, καχυποψία, μοναξιά, ηττοπάθεια και πολλά άλλα αρνητικά συναισθήματα ανάλογα με τα βιώματα, τις εμπειρίες, τον χαρακτήρα του καθενός. Και ήρθε η στιγμή να κρατήσω στα χέρια μου την κατάθεση ψυχής του ποιητή Γιάννη Παρασκευόπουλου. Το εξώφυλλο αμέσως σε προδιαθέτει γι΄ αυτό που θα διαβάσεις. Όλοι το ζήσαμε μηδενός εξαιρουμένου. Φυλακισμένος , δεν έχει σημασία το που. Σημασία έχει ότι είσαι φυλακισμένος κάπου στερoύμενος  όλα τα δικαιώματά σου.

Η εξαιρετική επιμέλεια έκδοσης, κειμένων κι ο σχεδιασμός εξωφύλλου  είναι του κ. Αντώνη Θαλασσέλη στο ατελιέ της Νέας Φιλολογικής Πρωτοχρονιάς. Η έκδοση έγινε τον Ιούνη του 2020.

Το βιβλίο ποίησης αποτελείται από 120 έγκλειστα Χαϊκού που σε αγγίζουν και θυμίζουν ότι όλοι τότε στην περίοδο εγκλεισμού ζήσαμε τα ίδια συναισθήματα και καταστάσεις σοκ.

Μέσω του χιούμορ, της σοβαρότητας και του προβληματισμού του ο ποιητής εκφράζει τον εσωτερικό του κόσμο. Βιώνει την μοναξιά του μέσω του εγκλεισμού και προβληματίζεται << θάνατος ή φυλακή;>> Τι να διαλέξει αφού ήδη η ζωή του είναι ένας σκοτεινός θάλαμος. Εκεί σε αυτόν τον σκοτεινό θάλαμο νιώθει αδράνεια, παθητικότητα (οι σκέψεις του και οι αναμνήσεις του τον συνοδεύουν κι ενίοτε τον πνίγουν), παρουσιάζει έλλειψη ενδιαφέροντος όπου η κάθε του μέρα είναι ίδια, αισθάνεται αντικοινωνικός, επιθυμεί να αναλάβει δράση, να επαναστατήσει διότι θέλει τη ζωή του πίσω λαχταρά για αυτήν, να αντιδράσει στον τρόπο εξόδου, στον φόβο που διέσπειραν  οι σπουδαίοι  ταγοί της πολιτείας, στο χαρτί μετακίνησης που πρέπει να υπογράφει ή στο μήνυμα που πρέπει να στέλνει προκειμένου για λίγο να βγει από το σπίτι του. Νιώθει ότι ο χρόνος κυλά και τον χάνει κι αισθάνεται άβολα για όλα αυτά μιας και γίνονται για αυτόν χωρίς αυτόν , αποφασίζοντας άλλοι και  κάνοντάς τον να αισθάνεται δούλος του συστήματος. 

Συνειδητοποιεί ότι ο κορωνοϊός φέρνει το θάνατο ενώ η μόνη του επικοινωνία χωρίς τους ανθρώπους είναι η τεχνολογία. Ανακαλύπτει ότι έχει δύο παιδιά , ότι η γυναίκα του είναι ένας άγγελος μιας και ανέχεται την δυσκολία του χαρακτήρα του. Γνωρίζει και μαθαίνει το σπίτι του και την κάθε γωνιά του.

Μεγάλη είναι η στέρηση της πίστης του και των γιορτών του Πάσχα , με το αναστάσιμο μήνυμα σωτηρίας όλου του κόσμου, η απομάκρυνση των φίλων του, η μοναξιά της ίδιας της ζωής του. Αν και είναι άνοιξη δεν την νιώθει, όλες οι εποχές μοιάζουν ίδιες ξαφνικά, πνίγεται μέσα στο σπίτι του και τον ενοχλεί ο έλεγχος που του γίνεται ακόμα και για την ανάσα του. Νιώθει τυφλοπόντικας , ζει με την ανεργία προσμένοντας το επίδομα. Παρόλο που ήρθε ο Μάιος επιθυμεί το στεφάνι να είναι της λευτεριάς πραγματικά.

Και κάπου εκεί αρχίζει να προβληματίζεται και να αναπτύσσει για όλα γύρω του αυτοκριτική και περισυλλογή.  Είναι η σημαντική στιγμή που ανακαλύπτει τον εαυτό του, συνομιλεί κιόλας μαζί του. Μικρές χαρές του προσφέρουν ευχαρίστηση ,η μπανιέρα , το μπαλκόνι του, το σαλόνι του που γίνεται χώρος διασκέδασης ανάβοντας κεριά και πίνοντας τσίπουρα. Η μόνη του διέξοδος το ψυγείο και η ζυγαριά ενώ το επίσημο ένδυμά του  τώρα πια είναι η πιζάμα του μιας και είναι μόνιμα τσακωμένος με τα ρούχα της ντουλάπας του. 

Ονειρεύεται πότε θα τελειώσουν όλα αυτά;

Τα χαϊκού αυτά θα αγγίξουν την καρδιά σας , θα κουρνιάσουν εκεί και θα σας θυμίζουν πάντα μια κατάσταση πνιγηρή που ζήσαμε όλοι και που δε θα ξεχάσουμε ποτέ. Η σηματοδότηση μιας νέας εποχής είναι εδώ μέσα από το γλαφυρό χιούμορ του κ. Γιάννη Παρασκευόπουλου!

Να ευχηθώ να είναι καλοτάξιδο το βιβλίο αυτό και να δώσω τα συγχαρητήριά μου στον ποιητή για τον ευρηματικό τρόπο εξόρκισης μιας άσχημης κατάστασης και στον κ. Αντώνη Θαλασσέλη για την υπέροχη επιμέλεια κι έκδοση της συλλογής χαϊκού!

Νίκη Σκουτέρη 15/07/2020