ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΕΣ ΜΕΡΕΣ

Ένα ποίημά μου με αυτόματη γραφή προς τιμήν των ανθρώπων εκείνων που αγωνίζονται κάθε μέρα για τους συνανθρώπους τους τις δύσκολες μέρες που περνάμε με τον κορωνοϊό αλλά και με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης! 

Δύσκολες μέρες ζοφερές,

ενώ η φύση τραγουδά

και το φουστάνι της με χρώματα στολίζει.

Ενώ ελεύθερα πετούν πεταλούδες και πουλιά,

εσύ πρέπει να μείνεις εκεί στη φωλιά σου την μικρή.

Με κάγκελα γύρω γύρω , με πόδια ριζωμένα στη γη.

Κι η εντολή καθοριστική

Άσε την άνοιξη που τραγουδά κι εσύ μονάχα μια φορά

θα βγαίνεις να εφοδιαστείς αυτά που επιζητείς.

Πρόσεξε μην λοξοδρομήσεις μια απειλή σε ακολουθεί

Και κάποιοι άνθρωποι θα φύγουν από την δική σου αφορμή.

Κορωνοϊός λέγεται τώρα νέα μέτρα σου επιβάλλει,

Καινές συνήθειες προβάλλει κι ο φόβος σε ακολουθάει.

Υπάρχουν άνθρωποι πολλοί που φροντίζουν εσένα αυτήν την στιγμή

Νοσηλευτές και ιατροί

Βενζινοπώλες , υπάλληλοι τροφής!

Κι όταν τελειώσει ο ιός και με το καλό φύγει από εδώ

Να μην ξεχάσεις να τους πεις ένα μεγάλο ευχαριστώ ,

και μια συγνώμη δυνατή,

για τις φωνές και την ανυπακοή

που σε ακολουθούσαν κάθε στιγμή.

Πνευματικά δικαιώματα©2020 Νίκη Σκουτέρη