(Παγκόσμια ημέρα Ποίησης 21 Μαρτίου)
Η ποίηση ένα πράγμα ανάλαφρο, ιερό και φτερωτό.
Η ποίηση είναι η αιτία που φθείρει το κάθε τι από το μη είναι στο είναι
Πλάτων
Η ποίηση είναι η αιτία που φθείρει το κάθε τι από το μη είναι στο είναι
Πλάτων
Πολλοί στίχοι είναι σαν πόρτες – πόρτες κλειστές σ’
ερημωμένα σπίτια
και πόρτες ανοιχτές σε ήμερες συγυρισμένες ψυχές
Γιάννης Ρίτσος
Γιάννης Ρίτσος
Η ποίηση δεν είναι ο τρόπος να μιλήσουμε αλλά ο καλύτερος
τοίχος να κρύψουμε το πρόσωπό μας.
Μανόλης Αναγνωστάκης
Μανόλης Αναγνωστάκης
Η ποίηση πρέπει να ‘ναι ένα ζαχαρωμένο βότσαλο πάνω που
θα ‘χεις γλυκαθεί να σπας τα δόντια σου
Αργύρης Χιόνης
Αργύρης Χιόνης
Η ποίηση είναι η πιο πυκνή μορφή προφορικής έκφρασης
Έζρα Πάουντ
Έζρα Πάουντ
Η ποίηση δεν είναι ένα ελευθέρωμα της συγκίνησης, αλλά
απόδραση από τη συγκίνηση.
Δεν είναι έκφραση της προσωπικότητας, αλλά απόδραση από την προσωπικότητα
Τόμας Έλιοτ
Δεν είναι έκφραση της προσωπικότητας, αλλά απόδραση από την προσωπικότητα
Τόμας Έλιοτ
Η ποίηση είναι σκέψεις που αναπνέουν, και λέξεις που
καίνε
Έντγκαρ Άλλαν Πόε
Έντγκαρ Άλλαν Πόε
Η ποίηση δεν ανήκει σ’ αυτούς που τη γράφουν αλλά σ’
αυτούς που την έχουν ανάγκη
Πάμπλο Νερούντα
Πάμπλο Νερούντα
Η ζωγραφική είναι ποίηση που βλέπεται, αλλά η ποίηση
είναι ζωγραφική που ακούγεται
Λεονάρντο Ντα Βίντσι
Λεονάρντο Ντα Βίντσι
Η ποίηση που έχω μέσα μου με σφάζει
Μαχαίρι κρατά και το γυρίζει τρεις στροφές
στην πληγή σαν προσευχή ανεπίδοτη
Έχω μια πίστη στις λέξεις τέτοια
που κι ο θεός ο ίδιος θα ζήλευε
αν πράγματι υπήρχε
Η ποίηση που κρατώ μέσα μου
είναι φωτιά που με καίει
Τα δάχτυλά σου αν αγγίξεις
θα διαβάσεις την γραφή μου
από τις ουλές που αφήνουν
στο σώμα μου τα εγκαύματα
Η ποίηση που έχω μέσα μου με πονά
Χτυπά σαν το διάολο την πόρτα
κι ύστερα ικετεύει να την οδηγήσω
στα πιο σκοτεινά μου δωμάτια
Η ποίηση που έχω μέσα μου ταξίδι
σε θάλασσες βαθιές σε απάτητα βουνά
που αγαπά συχνά να με επιστρέφει
στον δαίμονα που καθημερινά συντηρώ
Η ποίηση που έχω μέσα μου ο Έρωτας
που το σώμα της ψυχής μου λυγά
σε ιδρωμένα δειλινά και ξάγρυπνα βράδια
προσμένοντας στο τελείωμα εκείνο
μια λεκτική απολαυστική συνουσία
Μαχαίρι κρατά και το γυρίζει τρεις στροφές
στην πληγή σαν προσευχή ανεπίδοτη
Έχω μια πίστη στις λέξεις τέτοια
που κι ο θεός ο ίδιος θα ζήλευε
αν πράγματι υπήρχε
Η ποίηση που κρατώ μέσα μου
είναι φωτιά που με καίει
Τα δάχτυλά σου αν αγγίξεις
θα διαβάσεις την γραφή μου
από τις ουλές που αφήνουν
στο σώμα μου τα εγκαύματα
Η ποίηση που έχω μέσα μου με πονά
Χτυπά σαν το διάολο την πόρτα
κι ύστερα ικετεύει να την οδηγήσω
στα πιο σκοτεινά μου δωμάτια
Η ποίηση που έχω μέσα μου ταξίδι
σε θάλασσες βαθιές σε απάτητα βουνά
που αγαπά συχνά να με επιστρέφει
στον δαίμονα που καθημερινά συντηρώ
Η ποίηση που έχω μέσα μου ο Έρωτας
που το σώμα της ψυχής μου λυγά
σε ιδρωμένα δειλινά και ξάγρυπνα βράδια
προσμένοντας στο τελείωμα εκείνο
μια λεκτική απολαυστική συνουσία
“Η ποίηση που έχω μέσα μου” – Μάχη Τζουγανάκη

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου