ΕΙΣΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑ

 

Σταλάζεις πείσμα , υπομονή, αγάπη στη ζωή σου

και το χαμόγελό σου φύλλα του φθινοπώρου

άλλοτε στέκουν ξέπνοα κι άλλοτε ριζωμένα.

Η ομορφιά κι η χάρη σου όλους τους σαγηνεύει,

  τα ροδόχειλά   σου ψίθυρος φιλιών σε  εκείνον

που μια σε αγαπά , την άλλη ίσως βίαια ξεσπά.

 

Γυναίκα ονομάζεσαι, παλεύεις στη ζωή σου

νοικοκυρά , εργαζόμενη σκληρά στη δούλεψή σου.

Γυναίκα ονομάζεσαι , σύζυγος ερωμένη

 γλυκοσαλεύτρα  ηδονική του άντρα η γαλήνη.

Γυναίκα ονομάζεσαι , είσαι η πιο μεγάλη θυσία

στοργή , αγάπη, δάκρυ που κυλά… όλο αγωνία.

Σε όσα χρόνια κι αν περνούν στο ρίζωμα του σπιτιού σου

τα στήθη σου προσφέρεις , μάνα γλυκιά εσύ,

σε αυτά που σε λατρεύουν και είναι τα παιδιά σου,

των σπλάχνων το βύζαγμά σου.

 

Είσαι η Ανάσταση εσύ, όνειρο λατρεμένο,

χιλιοτραγουδισμένη ύπαρξη και τόσο αδικημένη.

Κι όταν τα χρόνια σου περνούν  κι ασπρίζουν τα μαλλιά σου,

όταν το δάκρυ σου κυλά , πονάν τα κόκαλά σου.

Πάλι φάρος φωτεινός σκορπίζεσαι ω, γυναίκα …

Και των γερόντων βοηθός  με χέρια βραχοπλεγμένα.

 

Γυναίκα … αγκαλιά και προσφορά, χαμόγελο και πίκρα.

Είσαι η Γαία η δυνατή  ,των ποιητών η μούσα

με τριανταφυλλένιο πρόσωπο ξεδίψασμα δακρύων.

Bράχος ορθός σε κοινωνία αντρών , σε χώρα των απλήστων!

Είσαι γυναίκα !

©Νίκη Σκουτέρη 2020

Δημοσιευμένο στο ποιητικό λεύκωμα - γιορτή της ποίησης  εκδόσεις Κέφαλος