΄Αφησέ με να σταθώ στις άκρες των χειλιών σου,
να γλιστρήσω και να κολυμπίσω στη λίμνη των ματιών σου,
εκεί που το φεγγάρι συναντά του έρωτα την αγκαλιά.
Άφησέ με να ταξιδέψω στις άκρες του κορμιού σου,
ταξίδι αστραπής με επικίνδυνες στροφές στο νήμα της ζωής σου.
Άγγελοι από ψηλά στήνουν χορό στης νιότης τον λυγμό,
πίνω και ξεδιψώ ,στο ηλιοβασίλεμα όμως πάλι σε ζητώ!
Βλέπεις εκεί το άστρο το φωτεινό;
Γνέθει το φως και τη χαρά ,μες στων ανέμων την στροβιλιά.
Πάρε με γρήγορα από δω
, κοινώνησέ με πριν είναι αργά.
Και η χρυσαυγή μας βρίσκει αγκαλιά,
μες στων πινέλων την ζωγραφιά.
Καμβάς αγάπης ζηλευτός, όμορφος και χρωματιστός!
Άφησέ με , αυτό μόνο ζητώ και στο κελάρι το σκοτεινό
Θα μείνω μια ζωή εκεί
, να σε προσμένω ως το πρωί.
Πνευματικά δικαιώματα©2019
Νίκη Σκουτέρη
Δημοσιευμένο στο 8ο φύλλο της εφημερίδας των λογοτεχνών ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΗΜΑ, σελ. 41, 23 Ιουλίου 2019.
Ή
https://issuu.com/kefalos.periodiko/docs/_________________-_8o?fbclid=IwAR3hxvHB1B-poGrAvchGdzoAv9vLqKbdnlXIGPGOW_qPulcfUkfxTs1WlcY
Σας ευχαριστώ πολύ!

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου